To sign my guestbook, you need to signin first. | |
Kimiyaaa Guestbook sepehr00 (13 years ago)به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد که تو رفتي و دلم ثانيه اي، بند نشد لب تو ميوه ي ممنـوع ولي لبهـايم هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر هيچ کس، هيچ کس اينجا به تو مانند نشد هر کسي در دل من جاي خودش را دارد جانشين تو در اين سينه خداوند، نشد خواستند از تو بگويند شبي شاعرها عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!  arya2085 (13 years ago)*نیلوﻓﺮ* ﺍﻱ ﻛﺪﺍﻣﻴﻦ ﺷﺐ! ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﺸﺎﻱ ﺟﻨﮕﻞ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﺳﻴﺎﻫﺖ ﺭﺍ! ﺗﺎ ﺑﻠﻐﺰﺩ ﺑﺮ ﺑﻠﻮﺭ ﺑﺮﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﻛﺒﻮﺩ ﺗﻮ ﭘﻴﻜﺮ ﻣﻬﺘﺎﺑﮕﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮﻱ،ﻛﺰ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﺪ ﺑﻮﺳﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯﻱ ﺁﻓﺘﺎﺑﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻫﺎﻱ ﮔﺮﻡ ﺩﺳﺘﻬﺎﻱ ﻣﻦ. ﺩﺧﺘﺮﻱ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮﻳﻦ،ﺷﺒﺮﻧﮓ،ﻣﻬﺘﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﺗﭙﺪ ﺑﻲ ﺗﺎﺏ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﻮﺳﻨﺎﻙ ﺍﻣﻴﺪ ﺧﻮﻳﺶ. ﭘﺎﻱ ﺗﺎ ﺳﺮ ﻳﻚ ﻫﻮﺱ:ﺁﻏﻮﺵ. ﻭ ﺗﻨﺶ ﻟﻐﺰﺍﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺸﺒﺎﺭ،ﻣﻲ ﺟﻮﻳﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻪ ﭘﻴﭽﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺩﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ، ﺑﺴﺘﺮﻡ ﺭﺍ. ﺗﺎ ﺑﻠﻐﺰﺩ ﺍﺯ ﻃﻠﺐ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻮﺝ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺭﻭﻱ ﮔﻨﺪﻣﺰﺍﺭ. ﺗﺎ ﺑﻨﻮﺷﺪ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻫﺎﻱ ﮔﺮﻡ ﺩﺳﺘﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﺷﺒﻨﻢ ﻳﻚ ﻋﺸﻖ ﻭﺣﺸﻲ ﺭﺍ. ﺍﻱ ﻛﺪﺍﻣﻴﻦ ﺷﺐ! ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﺑﮕﺸﺎﻱ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﺳﻴﺎﻫﺖ ﺭﺍ!. arya2085 (13 years ago)ﺍﯼ ﻣﺮﻍ ﺁﻓﺘﺎﺏ! ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺰﺍﺭ ﻏﻨﭽﻪ ﻧﯿﺰ..ﯾﮑﯽ ﻭﺍ ﻧﺸﺪ ﺩﺳﺖ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺸﺪ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎ ﺩﮔﺮ ﻧﮕﺬﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺎﺭ… …ﻭﺍﻥ ﺑﺮﮔﻬﺎﯼ ﺭﻧﮕﯿﻦ ،ﭘﮋﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻏﺒﺎﺭ ﻭﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺧﺸﮏ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ.. ﺍﻓﺴﺮﺩ ﺑﯽﺑﻬﺎﺭ ﺍﯼ ﻣﺮﻍ ﺁﻓﺘﺎﺏ! ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﺩﯾﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎﺩ… ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺷﺎﺩ،ﭘﺎﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪﯼ ﺑﺎﻍ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺳﺮ ﺯﯾﺮ ﭘﺮ ﻧﻬﻢ؟ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺳﻢ… ﻧﻐﻤﻪ ﺳﺮ ﺩﻫﻢ… ﻣﻦ ﺑﯽﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺗﺸﻨﻪﯼ ﭘﺮﻭﺍﺯﻡ… ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﮐﺠﺎ ﺭﺳﻢ ﺑﻪ ﻫﻢﺁﻭﺍﺯﻡ… ﺍﻣﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ… ﺁﻧﺠﺎ–ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﻝ ﺗﻮ–ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ… ﯾﮏﺩﻡ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ… ﺍﺷﮑﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻓﺸﺎﻧﺪ… ﺷﻌﺮﯼ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺮﻭﺩ؟ arya2085 (13 years ago)ﺷﺒﯽ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﻧﺨﻔﺖ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﮔﺮ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺭﻭﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺳﻮﺯ ﺑﺎﺭﯼ ﭼﺮﺍﺳﺖ؟ ﺑﮕﻔﺖ ﺍﯼ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻣﻦ ﺑﺮﻓﺖ ﺍﻧﮕﺒﯿﻦ ﯾﺎﺭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﻦ ﭼﻮ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺪﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﭼﻮ ﻓﺮﻫﺎﺩﻡ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻫﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﯿﻼﺏ ﺩﺭﺩ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺩﻭﯾﺪﺵ ﺑﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺯﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﯼ ﻣﺪﻋﯽ ﻋﺸﻖ ﮐﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺻﺒﺮ ﺩﺍﺭﯼ ﻧﻪ ﯾﺎﺭﺍﯼ ﺍﯾﺴﺖ ﺗﻮ ﺑﮕﺮﯾﺰﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﯾﮏ ﺷﻌﻠﻪ ﺧﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩﻩﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺍﮔﺮ ﭘﺮ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﯼ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ ﺑﻮﺩ ﺷﻤﻊ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺍﻭ ﻭﻗﺖ ﺍﺻﺤﺎﺏ،ﺟﻤﻊ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺯ ﺷﺐ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻬﺮﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﺑﮑﺸﺘﺶ ﭘﺮﯼ ﭼﻬﺮﻩﺍﯼ ﻫﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺩﻭﺩﺵ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﺸﻖ،ﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻓﺮﺝ ﯾﺎﺑﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻣﮑﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﺭ ﻣﻘﺘﻮﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﻗﻞ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺳﺮ ﻣﺸﻮﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺽ ﭼﻮ ﺳﻌﺪﯼ ﻓﺮﻭ ﺷﻮﯼ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻏﺮﺽ ﻓﺪﺍﺋﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺯ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﭼﻨﮓ ﻭﮔﺮ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺗﯿﺮ ﺑﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﺮﻭ ﮔﻔﺘﻤﺖ ﺯﯾﻨﻬﺎﺭ ﻭﮔﺮ ﻣﯽﺭﻭﯼ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺳﭙﺎﺭ arya2085 (13 years ago)ﺻﺒﺎ ﺍﮔﺮ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﻓﺘﺪﺕ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺮﺣﺒﺎ ﺍﯼ ﭘﯿﮏ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺑﺪﻩ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﮐﺲ ﻧﺪﯾﺪ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺕ ﺭﻗﯿﺐ ﻫﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﺮﺽ ﻫﻨﺮ ﭘﯿﺶ ﯾﺎﺭ ﺑﯽ ﺍﺩﺑﯿﺴﺖ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺯ ﻋﯿﺶ ﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﻭ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﭼﯿﺴﺖ ﺑﻨﺎﻝ ﺑﻠﺒﻞ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﺳﺮ ﯾﺎﺭﯾﺴﺖ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺍﯾﻦ ﺷﻤﻊ ﺩﻝ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺯ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﮐﯿﺴﺖ ﻣﺎﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺳﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﺲ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺁﻥ ﺯﻟﻒ ﺩﻭﺗﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺭﺧﺖ ﻧﺎﻇﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﺍﻫﺪ ﻇﺎﻫﺮﭘﺮﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﺍﻫﯿﺴﺖ ﺭﺍﻩ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﺶ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﯾﺖ ﻧﻈﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺎﺭﮔﻪ ﮐﻮﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻥ ﻧﺮﮔﺲ ﻓﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺍﻡ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﺒﻠﯽ ﺑﺮﮒ ﮔﻠﯽ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﻣﻨﻘﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﺟﺰ ﺳﺮ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﯽﺩﻣﺪ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﻋﯿﺐ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺯﺍﻫﺪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺮﺷﺖ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﻣﺮﻍ ﭼﻤﻦ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﮔﻔﺖ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﭘﺮﯼ ﭼﻬﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﻭﺵ ﺍﺯ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﺖ ﮔﺮ ﺯ ﺩﺳﺖ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﯿﻨﺖ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﺭﻓﺖ ﺭﻓﺖ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎﺭ ﺑﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﺻﯿﺎﻡ ﺭﻓﺖ ﺷﺮﺑﺘﯽ ﺍﺯ ﻟﺐ ﻟﻌﻠﺶ ﻧﭽﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﺮﻓﺖ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﺯ ﺭﺥ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ﺣﺴﻨﺖ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻼﺣﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻨﯿﺪﻩﺍﻡ ﺳﺨﻨﯽ ﺧﻮﺵ ﮐﻪ ﭘﯿﺮ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺳﺒﺒﯽ ﺳﺎﺯ ﮐﻪ ﯾﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺍﯼ ﻫﺪﻫﺪ ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺎ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻤﺖ arya2085 (13 years ago)ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ،ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﺭﺍﻥﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺎﯼ ﺣﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯾﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﻢﻧﮕﺎﻩ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﯾﺮ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺳﻨﮓ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﯾﺮ ﺍﻧﮕﺎﺭﺭﻭﯾﯿﺪﻩ...ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺁﺗﺸﯽ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﻡ ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﺖ،ﺩﺭﯾﻎ ﺍﺯ ﻟﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺑﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪﻧﻪ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ،ﻧﻪ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ،ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﺎﺩ ﺩﯾﺮﻭﺯﯼ...ﻫﻮﺍ ﺗﻠﺦ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺷﯿﺮﯾﻦﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺷﺒﮕﺮﺩﯼ ﺩﯾﺮﯾﻦ،ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﯼ؟ﺑﺒﺎﺭﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺎﻫﺮﮒ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﯾﺮﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮ ﺟﺎﺭﯼ ﮐﻦﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﺧﺎﻟﯽ ﻭ ﭘﺮﺍﺯ ﺩﺭﺩﻡﺑﺒﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐ!ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕﺳﺨﺖ ﺩﻟﺴﺮﺩﻡ.ﺑﺒﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﭘﺎﮎ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ!ﻭﺩﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﻧﻪ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ،ﻧﻪ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ،ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ!ﻭ ﺁﻥ ﺷﻌﺮﯼﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﻟﻄﯿﻒ ﻭ ﭘﺎﮎ ﺩﯾﺮﻭﺯﯼ arya2085 (13 years ago)ﺭﺳﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾّﺎﻡ ﻏﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻨﺎﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪ،ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢﻣﺎﻧﺪﻣﻦ ﺍﺭﭼﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﯾﺎﺭ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﺷﺪﻡﺭﻗﯿﺐ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺯ ﻧﻘﺶﻧﯿﮏ ﻭ ﺑﺪ ﺍﺳﺖﭼﻮ ﺑﺮ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﻗﻢﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪﺳﺮﻭﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﮐﻪ ﺟﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ!ﻏﻨﯿﻤﺘﯽ ﺷﻤﺮ ﺍﯼ ﺷﻤﻊ!ﻭﺻﻞﭘﺮﻭﺍﻧﻪﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ... arya2085 (13 years ago)ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻫﻢ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﻱ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺳﺮﺍﻳﻲ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﻭ ﻫﻤﺮﻩ ﺩﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﺩﺭ ﺷﺎﺩﻱ ﻭ ﻏﻤﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ ﻓﺮﺍﻍ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻳﺎﺩ ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﺁﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﻟﻲ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﻌﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﭘﺎﻱ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻭ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﻳﻠﺪﺍﻱ ﻣﻦ arya2085 (13 years ago)ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺗﺎﭼﺸﻢ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﯿﻜﻨﺪﺩﺭﯾﺎﺳﺖ&ﭼﺮﺍﻍ ﺳﺎﺣﻞ ﺁﺳﻮﺩﮔﯿﻬﺎ ﺩﺭﺍﻓﻖﭘﯿﺪﺍﺳﺖ&ﻣﺮﺍ ﺁﻥ ﺩﻝ ﻛﻪ ﺑﺮﺩﺭﯾﺎ ﺯﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖ&ﺯﭘﺎﺍﯾﻦ ﺑﻨﺪﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﺮﻛﻨﻢ ﻧﯿﺴت arya2085 (13 years ago)ﺧﺮﻗﻪ ﭘﻮﺷﺎﻥ ﺟﻔﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻭﻓﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ؟ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﻢ ﮐﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺣﻢ ﺧﺪﺍ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺭﻭ ﺳﯿﺎﻫﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﺳﭙﯿﺪﺍﻥ ﺩﻏﻞ ﭼﻮﻥ ﻗﺰﺡ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﯾﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺧﻤﺎﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﯽ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺑﺎﻍ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻮﻝ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺟﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺟﺮﻡ ﻭﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﭘﺴﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﺰﺍﯼ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺧﺮﻗﻪ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻝ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻻ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺷﻬﻮﺕ ﻭ ﺷﻬﻮﺕ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺁﻣﺎﻟﺸﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﺵ ﻧﻔﺲ ﺯﮐﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﺤﺒﺖ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻨﺒﺮﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺪﺭ ﻋﺒﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﻣﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﺩﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﯽ ﺣﯿﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺠﺐ ﻭ ﺣﯿﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ. "ﻣﻬﺪی آذری | |